شرح حکمت 8

 قسمت چهارم

 4. شگفتی خلقت خفّاش:
یکی دیگر از موجوداتی که حضرت امیر(علیه السلام) در نهج البلاغه به صورت بسیار دقیق و جزئی خلقت آن را بررسی کردند تا شاید ما انسانهای غافل با تأمل در ظرافت ها و پیچیدگیهای این خلقت، به قدرت و وجود خدا و عظمت و علم خدا پی ببریم خفاش است. در بند دوم از خطبه ۱۵۵ نهج البلاغه می خوانیم:« از زیبایی های صنعت پروردگار و شگفتی های آفرینش او همان اسرار پیچیده حکیمانه در آفرینش خفّاشان است. روشنی روز که همه چیز را می گشاید چشمان خفاش را می بندد و تاریکی شب که هر چیز را به خواب فرو می برد، چشمان خفاش را باز می کند. چگونه چشمان خفّاش کم بین است که نتواند از نور آفتاب درخشنده روشنی گیرد؟ نوری که با آن راه های زندگی خود را بیابد، و در پرتو آشکار خورشید خود را به جاهایی برساند که می خواهد، روشنی آفتاب خفّاش را از رفتن در تراکم نورهای تابنده اش باز می دارد و در خلوتگاه های تاریک پنهان می سازد که از حرکت در نور درخشان عاجز است، پس خفّاش در روز پلک ها را بر سیاهی دیده ها می اندازد و شب را مانند چراغی برمی گزیند که در پرتو تاریکی آن روزی خود را جستجو می کند و سیاهی شب دیده های او را نمی بندد و به خاطر تاریکی زیاد از حرکت و تلاش باز نمی ماند. آنگاه که خورشید پرده از رُخ بیفکند و سپیده صبحگاهان بدمد و لانه تنگ سوسمارها از روشنی آن روشن گردد، شب پره(خفاش) پلک ها بر هم می نهد و بر آنچه در تاریکی شب به دست آورده قناعت می کند. پاک و منزّه است خدایی که شب را برای خُفّاشان مانند روز روشن و مایه به دست آوردن روزی قرار داد و روز را مانند شب تار مایه آرامش و استراحت آنها انتخاب فرمود و بالهایی از گوشت برای پرواز آنها آفرید، تا به هنگام نیاز به پرواز از آن استفاده کنند، این بالها مانند لاله های گوشند بی پر و رگ های اصلی، ولی جای رگ ها و نشانه های آن را به خوبی مشاهده خواهی کرد. برای شب پره ها دو بال قرار داد، نه آن قدر نازک که در هم بشکند و نه چندان محکم که سنگین باشد؛ پرواز می کنند در حالی که فرزندانشان به آنها چسبیده و به مادر پناه برده اند، اگر فرود آیند با مادر فرود می آیند و اگر بالا روند با مادر اوج می گیرند. از مادرانشان جدا نمی شوند تا آن هنگام که اندام جوجه نیرومند و بال ها قدرت پرواز کردن پیدا کند و بداند که راه و رسم زندگی کردن کدام است و مصالح خویش را بشناسد. پس پاک و منزّه است پدیدآورنده هر چیزی که بدون هیچ الگویی باقیمانده از دیگران همه چیز را آفریده است».

🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع